جامی‌‌ست که عقل آفرین می‌زندش سایه تعریف می‌کرد روزی آقای به‌آذین، نویسنده و مترجم نامور، و آقای شجریان مهمان او بودند. حرف خیام به میان آمد و شجریان با آواز این رباعی خیام را خواند: جامی‌‌ست که عقل آفرین می‌زندش صد بوسۀ مهر بر جبین می‌زندش این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش شجریان چنان آواز عجیبی خواند که به‌آذین پرید و دست شجریان را بوسید. سایه می‌گفت این کار آقای به‌آذین عجیب‌ترین کار دنیا بود. می‌زندش ,شجریان ,آقای ,آفرین می‌زندش منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

نسیم صبح ایران زمین آشپزی مازیار شهرکی فلزیاب افشار3